Από το βιβλίο «Θεμιστοκλής Σοφούλης. Πρωθυπουργός της Ελλάδος», του Κώστα Πτίνη.
«Το πρωί της Κυριακής ένας φαιδρός και ωραίος ήλιος χρύσωνε τα πρασινοστόλιστα βουνά της Σάμου μας. Ο καιρός ήταν εξαίσιος. Γαλήνη τερπνή επικρατούσε. Ούτε ένα σύννεφο δεν σκίαζε τον ουρανό. Η θερμοκρασία ήταν μέτρια και ένας γλυκύτατος ζέφυρος έστελνε θωπευτικά φιλιά προς κάθε ύπαρξη. Νόμιζε κανείς πως και η άψυχος φύση πανηγύριζε την εθνική χαρά.
«Το πρωί της Κυριακής ένας φαιδρός και ωραίος ήλιος χρύσωνε τα πρασινοστόλιστα βουνά της Σάμου μας. Ο καιρός ήταν εξαίσιος. Γαλήνη τερπνή επικρατούσε. Ούτε ένα σύννεφο δεν σκίαζε τον ουρανό. Η θερμοκρασία ήταν μέτρια και ένας γλυκύτατος ζέφυρος έστελνε θωπευτικά φιλιά προς κάθε ύπαρξη. Νόμιζε κανείς πως και η άψυχος φύση πανηγύριζε την εθνική χαρά.