26 Μαρτίου, στην Κινηματογραφική Λέσχη Σάμου - Κλείσιμο της χειμερινής περιόδου προβολών με την ταινία «Μεσοτοιχίες»

Η τελευταία προβολή της Κινηματογραφικής Λέσχης Σάμου, για τη χειμερινή περίοδο 2022-23, είναι η εκπληκτική, βραβευμένη ερωτική κομεντί «Μεσοτοιχίες», παραγωγής 2011, που μας έρχεται από μία χώρα με μεγάλη κινηματογραφική παράδοση, την Αργεντινή.

Υπόθεση:

Ο Μάρτιν είναι ένας 30χρονος web designer. Γλυκός, φοβισμένος, υποχόνδριος χρησιμοποιεί το Internet για να φέρει τον κόσμο κοντά του και να κρατήσει την πραγματική ζωή μακριά. Δουλεύει, ερευνά, παίζει, παραγγέλνει, ακούει μουσική, τσατάρει, βλέπει ταινίες, γνωρίζει γυναίκες μέσα από το διαδίκτυο. Η Μαριάνα μετακομίζει σ' ένα γειτονικό κτίριο. Στην ουσία επιστρέφει στο παλιό της διαμέρισμα, μετά από μία σχέση 4 χρόνων που την ισοπέδωσε. Με σπουδές και όνειρα στην αρχιτεκτονική, έχει καταλήξει να σχεδιάζει βιτρίνες πολυκαταστημάτων και να μην σχεδιάζει τίποτα για το μέλλον. 

Πανέμορφη - αλλά παγωμένη, μουδιασμένη, αγοροφοβική, μένει κλεισμένη σπίτι της και προσπαθεί να σβήσει τις αναμνήσεις από τον Mac και την καρδιά της. Έξω από τα μεγέθους σπιρτόκουτου διαμερίσματά τους το Μπουένος Άιρες πάλλεται. Μία μητρόπολη εκατομμυρίων κατοίκων στην οποία ψάχνεις έναν ακόμα, αλλά και τον ίδιο σου τον εαυτό που εξαφανίζεται μέρα με την μέρα. Θα συναντηθούν ποτέ ο Μάρτιν και η Μαριάννα;

Η είσοδος είναι 5 ευρώ
Αίθουσα Αμφιθεάτρου Περιφερειακής Ενότητας Σάμου
Η έναρξη της ταινίας είναι στις 20:30

Κριτική στη Lifo από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο

Βραβευμένη ταινία του Αργεντίνου Ταρέτο, που βασίζεται σε δική του μικρού μήκους. Μέσω της καταπληκτικής φωτογραφίας μιλάει για την αστική μοναξιά και κάνει έξοχη χρήση του Μπουένος Άιρες - άλλοτε τονίζει τις ψυχρές επιφάνειες για να περιγράψει την αποξένωση κι άλλοτε επικαλείται τις πολλές ζεστές γωνιές της πόλης, οι οποίες αφηγούνται ιστορίες παράλληλες με εκείνες των πρωταγωνιστών. Φιλοδοξεί να χτίσει αντιστοιχίες με το Μανχάταν του Γούντι Άλεν, αλλά ηθελημένα πιο εσωστρεφείς, αναγκαστικά προϊόντα της εποχής του διαδικτύου και της απομονωμένης επικοινωνίας που επιφέρει. Πιστό στον τίτλο του, δεν ξανοίγει τους ήρωές του, τη Μαριάννα και τον Μαρτίν, στα αρχιτεκτονικά εμβλήματα της πόλης, όπως έκανε το υπέροχο In search of a midnight kiss στο κέντρο του Λος Άντζελες, αλλά τους περιορίζει πολύ συχνά στους τέσσερις τοίχους, σπάζοντας την κλειστοφοβική θλίψη με μια αισιόδοξη διάθεση που κορυφώνεται στο αναπάντεχα, και αρκετά ξεκάρφωτα happy φινάλε. Στο πλαίσιο της ρομαντικής κομεντί ξεχωρίζει με διαφορά από τον σωρό του είδους.