Αργότερα, γυρίζοντας από τα βαπόρια –ήμουν ναυτικός–, αντίκρισα το πέτρινο κτήριο της Γλυφάδας ερειπωμένο, έμαθα πως ο «Γληγόρς» αρρώστησε και πέθανε, ο μύλος έκλεισε και ρήμαξε στον χρόνο. Είπαν κάποιοι πως τις τέσσερις μυλόπετρες χωριανός τις αφαίρεσε για διακόσμηση, το ξύλινο πάτωμα με τη φτερωτή του μύλου –ένα υπέροχο έπιπλο– διαλύθηκαν από τη φθορά. Έκτοτε o νερόμυλος και η Γλυφάδα έμειναν στην τύχη τους και στην πλήρη αδιαφορία.
Πριν κάποιους μήνες με χαροποίησε ένα δημοσίευμα του «Σαμιακού Βήματος» για το δίκτυο Natura 2000 για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας της Σάμου. Αμέσως κινηματογραφικά ήρθαν στο μυαλό μου η Γλυφάδα και ο υγρότοπος της Γλυφάδας (αρχαίο εμπορικό λιμάνι της Σάμου). Μια ελπίδα ανακατασκευής του μισογκρεμισμένου κτηρίου του μύλου ξαναγεννήθηκε, με τη προϋπόθεση ότι η μελέτη δεν θα κλεινόταν στα συρτάρια των καρεκλοκένταυρων στα δυσκίνητα υπουργεία μας.
Ο χρόνος δεν συγχωρεί την αδιαφορία. Δυστυχώς, φέτος το καλοκαίρι, κάνοντας διακοπές στο Πυθαγόρειο, αντίκρισα τη θλιβερή εικόνα της Γλυφάδας. Το νότιο μέρος που ήταν το σιφόνι, εκεί που έρρεαν τα νερά με ορμή για να κινούν τη φτερωτή, φαίνεται πως γκρέμισε, το νερό δεν συγκρατείται από το τοιχίο και χάνεται οδεύοντας προς τη θάλασσα. Το βορεινό μέρος προς τον επαρχιακό δρόμο έχει αδειάσει τελείως από νερό και φαίνεται ξηρός ο πυθμένας της Γλυφάδας. Η υδρόβια πανίδα έχει τώρα περιοριστεί στο ελάχιστο νερό που συγκρατείται από τα γύρω πετρόχτιστα τοιχία.
Φοβάμαι πως σιγά σιγά θα αδειάσει τελείως από νερό η μικρολίμνη και κάθε ζωντανός οργανισμός –ποικιλία ψαριών, πάμπολλα χέλια, γαρίδες, όστρακα και άλλα ασπόνδυλα που ζουν χωμένα στη λάσπη του βυθού– θα χαθεί τελείως. Πιστεύω πως οι περισσότεροι περαστικοί θα έχουν δει την οικτρή κατάσταση της Γλυφάδας και του νερόμυλου που γκρέμισε στον σεισμό του 2020. Προσωπικά, δεν μπορώ να φανταστώ να διαιωνίζεται η εγκατάλειψη ενός τέτοιου αξιοθέατου που έχει συνδέσει την ύπαρξή του με την καθημερινότητα μιας άλλης εποχής.
Στην Πελοπόννησο και σε ένα σωρό άλλα ελληνικά νησιά μπαρουτόμυλοι, ανεμόμυλοι και νερόμυλοι έχουν ανακατασκευαστεί και στολίζουν τους τόπους. Θα ήταν ντροπή μεγάλη για όλους μας να χαθεί τελείως ο παλιός νερόμυλος με τη Γλυφάδα. Εκτός από ένα μνημείο της νεότερης ιστορίας μας είναι και ένα σημαντικό αξιοθέατο που σίγουρα κινεί το ενδιαφέρον των τουριστών.
Απευθύνω έκκληση στους κρατούντες και απλούς Σαμιώτες πολίτες: «Αν πονάτε τον τόπο αυτό, σώστε τον, σώστε το ανεκτίμητο διαμάντι, ενδιαφερθείτε να ξαναφτιαχτεί ο νερόμυλος μαζί και η τεχνητή λίμνη. Βρείτε τρόπους.»
Γιώργος Ανδρεαδάκης
Από την έντυπη έκδοση του «Σαμιακού Βήματος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου