Επιστολή στο ΣΒ , καμπανακι για αυτούς που μας κυβερνανε

Άνεργη και εγώ όπως και χιλιάδες άλλοι στη χώρα μου. Ψάχνωντας για μια θέση εργασίας, χωρίς αποτέλεσμα, μαθαίνω αρχές του χρόνου ότι θα γίνουν καποια σεμινάρια, σε ΚΕΚ της περιοχής Καρλοβάσου, για 5 μήνες, με αποδοχές γύρω στα 2.500 ευρώ, και με προοπτική για εργασία σε ξενοδοχεια. Πηγαίνω λοιπόν να καταθέσω αίτηση συμμετοχής, αλλά ενημερώνομαι οτι δεν δικαιούμαι, γιατί η κάρτα ανεργίας μου δεν έκλεισε χρονο(12 μήνες). Απογοητεύομαι  όπως καταλαβαίνεται και συνεχίζω το ψάξιμο για δουλειά. Μετά από λίγο διάστημα, εντελώς τυχαία, συνομιλώντας με μια αλλοδαπή, μαθαίνω ότι εκείνη είχε κληθεί να παρακολουθήσει τα συγκεκριμένα σεμινάρια, παρ' όλο που είχε κάρτα ανεργίας σε ισχύ μόνο 2 μήνες.

Επανέρχομαι στα γραφεία του ΚΕΚ, το αναφέρω, και μένω άφωνη, όταν μου είπαν πως για τους αλλοδαπούς δεν χρειαζόταν η κάρτα τους, να έχει συμπληρώσει  χρόνο, για να παρακολουθήσουν τα σεμινάρια.
Φεύγω με σκυμμένο κεφάλι, απογοητευμένη όσο ποτέ, όχι τόσο γιατί δεν θα παρακολουθούσα τα σεμινάρια αυτά, αλλά σκεπτόμενη την αναλγησία αυτού του κράτους, του κράτους που τόσα χρόνια πλήρωνα κανονικά και με το παραπάνω τους φόρους, τα ασφαλιστικά ταμεία, του κράτους που δεν έκλεψα ποτέ. Και τώρα ως άνεργη, και χωρίς ασφάλεια, να μην έχω το δικαίωμα ούτε περίθαλψη δωρεάν στο κέντρο υγείας να έχω, ούτε σε σεμινάρια να συμμετέχω, όπως δικαιούνται οι αλλοδαποί. Να τονίσω πως δεν στρέφομαι κατά των αλλοδαπών και ούτε έχω διαθέσεις ρατσιστικές. Απλά αναρωτιέμαι πόσο πρόστυχο και ανάλγητο μπορεί ακόμη να γίνει αυτό το κράτος? Πραγματικά πνίγομαι. Θέλω να πω πολλά, να γράψω πολλά. Να βρίσω. Ξέρω πως με καταλαβαίνετε. Ξέρω πως κάπως έτσι αισθανόσαστε και εσείς. Κατά τα άλλα , έχουμε και πλεόνασμα!!!!  Ω ναι!  Με τη διαφορά ότι αυτοί έχουν πλεόνασμα ξετσιπωσιάς και θράσους , και εμείς υπομονής!
Ως πότε όμως?

Μαρία Αντωνίου