Ξεκινώντας τη συζήτησή μας θα ήθελα να επιστρέψουμε στο παρελθόν. Να σταθούμε λίγο πριν τις εθνικές εκλογές του Ιανουαρίου 2015, όταν τελικά αποφασίσατε να είστε υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στον νομό Σάμου. Αν θυμάμαι καλά, υπήρξε στάση προβληματισμού από την πλευρά σας για το αν θα έπρεπε να πείτε το «ναι» στην πρόταση. Με δεδομένο ότι σας είχε προταθεί συμμετοχή και σε άλλες μορφές εκλογικών διαδικασιών αλλά δεν ενδώσατε με τη συμμετοχή σας ως υποψηφίου, γιατί συνέβαινε αυτό; Ποιος μηχανισμός σάς «έβαζε» απέναντι στην πολιτική, όταν μιλούμε με όρους ψήφων και προεκλογικών μαχών;
Κατ’ αρχήν, σας ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία. Και για την ανοικτή και απροκατάληπτη συμπεριφορά σας αυτά τα 4,5 χρόνια. Αυτό κάνει πιο στέρεα και την πολιτική κριτική σας. Η εμπράγματος πολιτική για μένα, δεν είναι μέσο βιοπορισμού, ούτε πλαίσιο για καριέρα. Συνεπώς χρειαζόταν εξαιρετική περίσκεψη, και έχοντας γνώση των ευθυνών, από τη στιγμή που θα έλεγα το «ναι», σήμαινε ότι για όσο χρόνο διαρκούσε η βουλευτική θητεία θα σήμαινε αυστηρή προσήλωση. Πολύ περισσότερο όταν το 2015 διέβλεπα τις τεράστιες δυσκολίες που θα αντιμετώπιζε η επερχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τις μικρές διαπραγματευτικές δυνατότητες της χώρας. Καμιά κεφαλαιακή επάρκεια -ουσιαστικά 1,5 δισεκατομμύριο στα δημόσια ταμεία- εισαγωγική οικονομία, διατροφική αυτάρκεια μόλις κατά το 30% των αναγκών μας. Επομένως η πολιτική εντολή που έδινε ο λαός για σκληρή διαπραγμάτευση, είχε ως όριο αυτές τις δυνατότητες τη χώρας. Όλα αυτά, καθώς και τα συσσωρευμένα προβλήματα των νησιών μας, έπρεπε να αντιμετωπιστούν με υπευθυνότητα και αυτό το προσπάθησα, μακριά από λαϊκισμούς και ιδιοτέλειες και με σημαντικό προσωπικό κόστος. Ήταν χρόνια «πέτρινα», αλλά κοιτώντας πίσω διαπιστώνω ότι έγιναν πολλά βήματα για να υπάρξει πρόοδος και ανάπτυξη, μέσα από διλήμματα και δύσκολες αποφάσεις. Το 2014-2015 ήταν έτοιμη να καταρρεύσει η χώρα. Σήμερα είναι μια πολύ πιο ισορροπημένη κατάσταση, με μεγαλύτερες ελευθερίες στις πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις, αυτοπεποίθηση και 35 δισεκατομμύρια ευρώ, ταμειακά διαθέσιμα.
Βρεθήκατε, μετά από 2 εκλογικές αναμετρήσεις, Ιανουάριο και Σεπτέμβριο του 2015, να είστε ο νικητής της εκλογικής διαδικασίας στον νομό Σάμου και κληθήκατε να υπηρετήσετε τον λαό των νησιών μας στο Κοινοβούλιο. Και την πρώτη φορά εκλογής σας αλλά και τη δεύτερη, αφού το ενδιάμεσο διάστημα ήταν λίγων μηνών, μπορούμε να σας χαρακτηρίσουμε «πρωτάκι», δανειζόμενοι τον όρο από τα παιδιά που περνούν πρώτη φορά την είσοδο ενός δημοτικού σχολείου. Θα ήθελα να μοιραστείτε μαζί μας πως νιώσατε εκείνες τις πρώτες στιγμές αλλά και τη σταδιακή «εξοικείωση» με πρόσωπα και νέες καταστάσεις.
Δεν πέρασα από κανένα στάδιο επιείκειας. Από την πρώτη μέρα της βουλευτικής θητείας, είχα μεγάλες πιέσεις, «βούτηξα στα βαθιά», τόσο για προσωπικά θέματα πολιτών και τις κατεστημένες νοοτροπίες προσωπικής διευθέτησης, όσο για χρονίζοντα συλλογικά προβλήματα. Παράλληλα υπήρχε ο κατακλυσμός της προσφυγικής κρίσης και η πλήρης έλλειψη χρημάτων. Ως οικογένεια έχουμε γαλουχηθεί με την πολιτική, αλλά και με αυστηρή ηθική. Αυτή που προτάσσει το δημόσιο συμφέρον έναντι του μερικού και του προσωπικού. Επομένως δεν τίθεται θέμα αν είσαι «περπατημένος» στην πολιτική ή όχι. Αυτό που με ενδιέφερε και με ενδιαφέρει είναι η πραγματική παραγωγή πολιτικού έργου και η συνέπεια. Επίσης η απλότητα πέρα από τις γνωστές πόζες και την οίηση. Μπορεί να μην ήξερα τα «τελετουργικά», δηλαδή πώς «στέκεσαι» σε εκδηλώσεις για παράδειγμα εορταστικού χαρακτήρα, αλλά αυτό δεν νομίζω ότι σαν στάση ζωής περιέχει και κάτι πρωτογενώς ουσιαστικό. Θυμάμαι την κριτική που είχα υποστεί γιατί δεν ανέβαινα στην εξέδρα των επισήμων στις παρελάσεις. Κατά τα άλλα ήρθα σε επαφή με το βρασμό του πραγματικού. Θυμάμαι μου είχε ζητήσει ρουσφέτι ένας γνωστός παράγων-δικηγόρος (να επιταχύνω την υπόθεση ιθαγένειας κάποιου), δεν του το έκανα, θεωρώντας απαράδεκτο ηθικά το αίτημα και έκτοτε έγινε ένας από τους συνεπέστερους υβριστές μου. Πολλοί που δεν εξυπηρετούνταν προσωπικά μεταβάλλονταν σε επικριτές. Διάφοροι που κέρδιζαν επιχειρηματικά από την πρώτη φάση του προσφυγικού έγιναν επίσης υβριστές μετά την - εξαιρετικά προβληματική- συμφωνία ΕΕ- Τουρκίας. Σε μια άλλη περίπτωση δεκάδες δικαιούχοι αμπελουργοί, από λάθος στο τρόπο υποβολής, έχαναν την αποζημίωση. Έπρεπε να τους βοηθήσω και έγινε κατορθωτή η επανένταξή τους τρία χρόνια μετά. Έπρεπε να προσπαθήσω να λύνω θέματα διοίκησης ή λαθών, έχοντας συνήθως απρόθυμη την διοικητική μηχανή των υπουργείων ή των κεντρικών διευθύνσεων και οργανισμών. Με συνέτριβε όταν αποτύγχανα και πέταγα από τη χαρά μου όταν τα κατάφερνα. Γρήγορα απέκτησα τον μικρό στρατό προσωπικών υβριστών. Αλλά και πάρα πολλών πολιτών που ένοιωθα ότι με εκτιμούσαν και με προστάτευαν. Αυτά είναι μαθήματα πολύτιμα…
Είχατε σχηματίσει συγκεκριμένη άποψη για το τι εστί Κοινοβούλιο, ως εξωτερικός παρατηρητής; Αυτή άλλαξε προς διαφορετικές κατευθύνσεις με τη συνεχή ενασχόλησή σας λόγω του κοινοβουλευτικού έργου στο οποίο βρεθήκατε, πλέον, να είστε συμμέτοχος;
Σίγουρα άλλαξε η πολιτική μου τεχνογνωσία. Η κοινοβουλευτική εργασία δεν είναι πάντα γοητευτική, έχει όμως και τις δημιουργικές στιγμές. Ιδίως στην Επιτροπή που προήδρευσα για αρκετά χρόνια, τη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, ένοιωθα μερικές στιγμές ότι γινόταν ουσιαστικός διάλογος και οι όροι αντιμαχίας κινούνταν συνήθως εντός της ευπρέπειας. Φυσικά παρήχθη σημαντικό νομοθετικό έργο, ενώ έγινε εξωστρεφής διαχείριση της λειτουργίας της Επιτροπής σε δράσεις που αφορούσαν και την μορφωτική και πολιτιστική διπλωματία, και οι οποίες απέδωσαν σημαντικά ωφελήματα στις ευρωπαϊκές μου επαφές, αλλά και στο πλαίσιο της τριμερούς συνεργασίας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ για την οποία δούλεψα με όραμα. Εξάλλου μέσα από αυτές τις δράσεις προσπάθησα να υπάρξουν ωφέλειες για το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (και παρεμπιπτόντως, χαίρομαι για το τσάρτερ από το Ισραήλ στο νησί μας). Επίσης κατά τις ομιλίες μου στην Βουλή, διαπίστωσα ότι όταν μιλάς από στήθους, σε ακούνε προσεκτικότερα. Τους κοιτάς στα μάτια, εννοείς αυτό που λες και αυτό προκαλεί τον σεβασμό. Σπάνια ένοιωσα ότι κάποιος ήταν αγενής μαζί μου. Ιδίως όταν ακούς καλά λόγια από αντιπάλους, έχεις την αίσθηση ότι κάτι έχεις εισφέρει. Η διαδικασία των Ερωτήσεων που συνήθως απαντώνται με ξερό και τυπικό τρόπο, μπορεί να μην είναι «γοητευτική», αλλά ήταν πολύ παραγωγική, γιατί μέσα από τις πολυάριθμες Ερωτήσεις προς τους Υπουργούς, ανακινούνταν διοικητικά ζητήματα που χρειάζονταν αντιμετώπιση. Οι επίκαιρες ερωτήσεις, η ερωταπόκριση βουλευτή-υπουργού ζωντανά στη Βουλή, έχουν πολύ μεγαλύτερη απήχηση, στο βαθμό που ο πολίτης μπορεί να παρακολουθήσει από πρώτο χέρι το διάλογο και την κυβερνητική απάντηση στα ζητήματα που τίθενται από τον βουλευτή.
 |
| Ο Δημήτρης Σεβαστάκης στην Ευρωβουλή |
Έχουμε συζητήσει αρκετές φορές μαζί και για θέματα που αφορούν την τέχνη, τον πολιτισμό, τις συνθήκες που δημιουργούν θετικές και άλλοτε αρνητικές καταστάσεις και πολλά άλλα. Κάθε φορά έχω διακρίνει το πάθος σας μιλώντας για όλα αυτά. Το ερώτημά μου είναι πως μπορεί κάποιος, όπως εσείς, που έχει επιλέξει τη ζωγραφική ως μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης, να καταπιαστεί και να προσπαθήσει να «επιβιώσει» στην ταραγμένη θάλασσα της πολιτικής. Εκεί όπου τα εκφραστικά μέσα, θαρρώ, δεν γεμίζουν μια φαρέτρα.
Εύλογο ερώτημα. Όντως οι κερδισμένες ποιότητες της ζωής μου, η ζωγραφική, η παιδεία, το Πανεπιστήμιο, είναι φαινομενικά δύσκολο να χωρέσουν στην πολιτική, τουλάχιστον όπως αυτή ασκείται από την πλειοψηφία των αιρετών. Γιατί άλλο πολιτική παρατήρηση και σχόλιο, διαφορετικό πράγμα το χάος των αδιευθέτητων υποθέσεων, των απαιτήσεων, των αναγκών (που συχνά είναι διαφορετικές από τις προσωπικές απαιτήσεις ή τις φαντασιώσεις του μέσου πολίτη). Ωστόσο ακριβώς αυτές οι πειθαρχίες που κέρδισα με κόπο μέσα από την τέχνη, την ακαδημαϊκή ζωή, τη δια βίου μάθηση θα μπορούσαμε να πούμε, βοήθησαν σημαντικά στην καθημερινή πολιτική πρακτική.
Βρεθήκατε στη Βουλή από τον Ιανουάριο του 2015 έως την πρόσφατη κήρυξη των εθνικών εκλογών της 7ηςΙουλίου. Υπάρχει κάτι που ξεχωρίζεται μέσα σας στην πορεία αυτών των ετών; Θέλω να πω αν υπάρχει κάτι που θα βάζατε στην υψηλότερη θέση από όλα όσα αποκτήθηκαν ως εμπειρίες αυτό το διάστημα.
Έμαθα την ωμή και αχανή πλευρά της πραγματικότητας. Γνώρισα σημαντικούς ανθρώπους. Μεγάλης αξίας ή απέραντης ανεντιμότητας. Απέκτησα πολύ μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις δυνατότητές μου και γι’ αυτό συνέλλεξα μεγαλύτερη οδύνη. Μπορώ να σταθώ απέναντι σε δύσκολα ακροατήρια, λόγια ή λαϊκά, χωρίς να διεκπεραιώνω, χωρίς να μεταμφιέζομαι. Μπορώ να βασιστώ σε ό,τι διαθέτω, λίγο ή πολύ. Αν είσαι καθαρός πείθεις ακόμα και τον εχθρό σου.
 |
| Προεδρεύοντας στη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής |
Ως πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, τι ακριβώς έργο παρήχθη εκεί; Ίσως θα πρέπει να εξηγήσουμε αρχικά στους αναγνώστες μας, ποιος είναι ο ρόλος της.
Τα νομοσχέδια των Υπουργείων Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού, έρχονται στην Επιτροπή και εκεί διηύθυνα τις διαδικασίες, τη συζήτηση, τις τροποποιήσεις, τις αναμορφώσεις των νομοθετικών κατασκευών, με βάση τις προτάσεις των βουλευτών καθώς και των εκπροσώπων των εξωκοινοβουλευτικών φορέων που προσκαλούνται και τοποθετούνται. Στην τελική μορφή τους τα νομοσχέδια, ψηφίζονται στην Επιτροπή και τότε πηγαίνουν στην Ολομέλεια, όπου γίνεται η τελική συζήτηση, η ενσωμάτωση τυχόν τροπολογιών και τελικά η ψήφισή τους για να γίνουν νόμοι του κράτους. Επίσης ως Πρόεδρος της Επιτροπής, έχω συμμετάσχει σε διεθνείς αποστολές και συνεργασίες με τους ομολόγους μου από τα άλλα κράτη καθώς επίσης συμμετείχα σε ειδικές συνεδριάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Έχω οργανώσει μετακλήσεις υπουργών ή στελεχών της εκπαίδευσης και του πολιτισμού από το εξωτερικό πάνω σε ειδικές θεματικές. Π.χ. Φιλανδοί, Γάλλοι, Ισπανοί, Γερμανοί, Ολλανδοί, Ισραηλινοί, Αμερικάνοι κλπ, έχουν περάσει κατά καιρούς και έχουν δώσει διαλέξεις ή έχουν κάνει εισηγήσεις στην Επιτροπή για τα τεκταινόμενα στην χώρα τους, για την οργάνωση της συνεργασίας των χωρών τους με την Ελλάδα, για την πορεία των κοινών μας δράσεων στην έρευνα, την καινοτομία, τον πολιτισμό. Στέκομαι αρκετά στη συνεργασία μου με τον Πρόεδρο της αντίστοιχης Επιτροπής της Κύπρου και γενικά στη συνεργασία μας με το Κυπριακό Κοινοβούλιο, καθώς Ελλάδα και Κύπρος είναι σημαντικές δυνάμεις στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Η τριμερής συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, όπως προανέφερα, έχει υπάρξει πεδίο σοβαρής δουλειάς και μέσα από τη διπλωματία της γνώσης, την «softdiplomacy», βλέπουμε σημαντικά αποτελέσματα και σε άλλους τομείς. Η γεωπολιτική δυναμική στην περιοχή είναι ένας δείκτης των χρήσιμων και καλοχτισμένων συμμαχιών.
Συχνά επιχειρείται ένας απολογισμός στο έργο ενός βουλευτή με το αν έγιναν έργα τεχνικής φύσεως (τουλάχιστον μέχρι του σημείου της δικής του εμπλοκής, όσον αφορά τις επαφές με αρμόδια υπουργεία και λοιπές διαδικασίες). Πρόσφατο παράδειγμα η ολοκλήρωση του ενεργειακού έργου στην Ικαρία. Έργο πρότυπο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Υπάρχουν περιπτώσεις που μπορούμε να αναφέρουμε;
Επιγραμματικά αναφέρω κάποια: Το σύμπλεγμα των βυρσοδεψείων που ανήκει στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου ήταν εγκαταλελειμμένο. Προώθησα την σύναψη διαπανεπιστημιακής συμφωνίας Πανεπιστημίου Αιγαίου-Ε.Μ.Π, για την αποτύπωση και τον σχεδιασμό των κτηρίων, την αλλαγή της χρήσης με απόφαση του Δήμου και την συνεργασία των στελεχών του, από Βιομηχανική σε Εκπαιδευτική, στήριξα την έγκριση του συμπλέγματος από το Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, φρόντισα την δέσμευση ποσού 4,2 εκατομμυρίων ευρώ από το Υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης και την συμβολή του Αλέξη Χαρίτση, για την μελέτη-κατασκευή του αμφιθεάτρου και προχωράει η τεκμηρίωση από τους αρχιτέκτονες μεταπτυχιακούς φοιτητές, τους υποψήφιους διδάκτορες και την καθηγήτρια κ. Μαΐστρου για τον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό και εν συνεχεία την δημοπράτηση του έργου. Είναι έργο στρατηγικής για την Σάμο. Η σύγχρονη πανεπιστημιούπολη θα αποτελέσει πόλο διεθνών συνεργασιών με πλείστα όσα οφέλη για το νησί και την οικονομία. Τα Πανεπιστημιακά τμήματα ξαναέγιναν τρία από δύο που είχαν συμπτυχθεί από παλαιότερες κυβερνήσεις, αλλά δεν καταφέραμε να πάρουμε την έδρα της Πολυτεχνικής Σχολής στη Σάμο, γιατί έλειψε η στήριξη από τους άλλους πολιτικούς παράγοντες του νησιού σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σε άλλες περιοχές της χώρας μας. Αυτό είναι μικροκομματική παθογένεια γιατί η Τοπική Αυτοδιοίκηση, τόσο σε επίπεδο δήμου όσο και περιφέρειας, αλλά γενικά το πολιτικό προσωπικό ενός τόπου πρέπει να ομονοεί όταν χρειάζεται. Ξεκόλλησα το ΣΧΟΑΠ Μαραθοκάμπου και πήρε περιβαλλοντική έγκριση, όταν διάφοροι τοπικοί παράγοντες προσπαθούσαν να το σταματήσουν.Στήριξα την έγκριση από το Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων και την ένταξη του «Ξενία» του Κωνσταντινίδη σε πρόγραμμα αποκατάστασης, υπερβαίνοντας τον «ανώριμο» φάκελο που είχε υποβληθεί. Ούτε που ειπώθηκε μια κουβέντα γι’ αυτό. Όπως επίσης καταφέραμε την ένταξη σε πρόγραμμα αποκατάστασης του ξενώνα του Νοσοκομείου Σάμου, στην παραλιακή. Η Ικαρία απόκτησε Αξονικό Τομογράφο και οι εργασίες για τον Τεχνητό Νεφρό είναι σε εξέλιξη. Το υβριδικό εργοστάσιο της ΔΕΗ ολοκληρώθηκε. Δεν είναι απλά ζητήματα αυτά. Είναι αιτήματα χρόνων που είτε δεν εισακούονταν είτε καρκινοβατούσαν. Υπήρξε γενναία χρηματοδότηση στο Λιμενικό Ταμείο τόσο για τα έργα ολοκλήρωσης, όσο και επισκευών των ανεξήγητων βλαβών στα λιμάνια της Πρωτεύουσας, του Πυθαγορείου και του Καρλοβασίου αλλά και στα δύο Λιμάνια της Ικαρίας. Προώθησα μαζί με τους φορείς την ολοκλήρωση του masterplanτου Πυθαγορείου και την έγκριση από την ΕΣΑΛ και έχω προωθήσει την έγκριση και διόρθωση της χερσαίας ζώνης του Λιμένος Καρλοβασίου που σχεδόν έχει ολοκληρωθεί. Στους Φούρνους σε συνεργασία με τον Δήμαρχο και το δημοτικό συμβούλιο, δρομολογήθηκαν σημαντικά έργα υποδομής. Δεσμεύτηκαν επίσης πάρα πολλά χρήματα για πολιτιστικά έργα, με τη συνεργασία της Eφορείας Aρχαιοτήτων Σάμου και του κ. Χατζιδάκη. Ενδεικτικά αναφέρω: αποκατάσταση στους «Άη Γιαννάκηδες», Αγίους Θεοδώρους, Μοναστηρίου της Μεγάλης Παναγιάς , του Προφήτη Ηλία, αποκατάσταση του Αγίου Αθανασίου Υδρούσης, της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στο Ποτάμι, εργασίες αποκατάστασης στον Ζωοδότη Χριστό της Ικαρίας, μελέτη για την μονή Θεοκτίστης Ικαρίας. Συνολικά για πολιτιστικά έργα εγκρίθηκαν 2.300.000 ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (εθνικοί πόροι- κυβερνητική απόφαση με στήριξη του βουλευτή) και 5 .638.000 ευρώ από ΕΣΠΑ. Μερικοί ειρωνεύονται «όλο στις εκκλησίες τα δίνετε». Είναι ο πολιτιστικός μας θησαυρός, οι παραδόσεις μας, η πνευματική σκευή μας. Καλά κάνουμε. Μακάρι να είχα περισσότερα χρήματα να διαθέσω και μεγαλύτερη θεσμική δυνατότητα.
Έχω πολλά όνειρα για ένα μεγάλο θρησκευτικό-πολιτιστικό δίκτυο γλώσσας, εικόνας, αρχιτεκτονικής, τοπίου. Η πατρίδα μου δεν είναι η μικρόψυχη γκρίνια και οι ύβρεις, αλλά τα πνευματικά μνημεία της, οι θησαυροί της, οι παραγωγικοί πολίτες. Ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε στο κοινό το Ευπαλίνειο Όρυγμα. Εισηγήθηκα και στήριξα την χρηματοδότηση από το Υπουργείο Εσωτερικών και τον Υπουργό κ. Π. Σκουρλέτη, με 3,2 εκατομμύρια ευρώ για την επισκευή, συντήρηση και επέκταση με βάση τα ευρωπαϊκά πρωτόκολλα των αθλητικών εγκαταστάσεων του νησιού. Χώρια τα χρήματα που δόθηκαν από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού με τη βοήθεια του Γ.Γ. κ. Ι. Συναδινού. Τα χρήματα δόθηκαν στο Δήμο και τον ΔΟΠΠΟΝΑΣ -δεν ξέρω αν υπήρξε η παραμικρή αναφορά στο ότι είναι χρήματα με κυβερνητική απόφαση και την δική μου στήριξη και διεκδίκηση. Η ίδρυση του Μουσικού Σχολείου είναι από τα έργα που είμαι υπερήφανος ιδίως όταν βλέπω παθιασμένους δασκάλους να το στηρίζουν. Και το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευση που επιτέλους ενεργοποιείται. Από τους 450 περίπου εκπαιδευτικούς του νομού είχαμε 26 κενά. Θεωρώ ότι έχει γίνει σημαντική βελτίωση. Οι επιτυχείς προκηρύξεις αγροτικών γιατρών, ιδίως στα άγονα, όπου μπήκε επιμίσθιο ως κίνητρο είναι ενθαρρυντικές αλλά και οι πολλές προκηρύξεις ορισμένων ειδικοτήτων που καθίστανται άγονες είναι μεγάλο πρόβλημα. Μονάδα οξυγόνου, πολλά εκατομμύρια ταμειακά διαθέσιμα στο Νοσοκομείο το οποίο όμως αν και έχει ενισχυθεί, δέχεται τεράστια πίεση απ’ το προσφυγικό. Το Κέντρο Υγείας Καρλοβασίου ήταν σχεδόν σε κατάρρευση το 2014, σήμερα έχει ανακτήσει μια μεγάλη δυναμική. Ξέρετε τα πράγματα δεν πάνε με τον αυτόματο πιλότο. Κάποιος τα ωθεί, κάποιος συνεργάζεται για να προωθήσει, κάποιος εντέλει εισηγείται για το πολιτικό σκέλος της εκάστοτε απόφασης. Επίσης για έργα οδοποιίας στη Σάμο δόθηκαν πολλά εκατομμύρια ευρώ δια της περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, η συνολική χρηματοδότηση της οποίας ήταν πάρα πολύ αυξημένη από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Την επόμενη μάλιστα πενταετία, έχουν πολλαπλασιαστεί τα κονδύλια. Αν η περιφέρεια είχε μεγαλύτερη επίδοση στην απορροφητικότητα από τα ΕΣΠΑ (που ήταν δεύτερη από το τέλος, με 19%) θα είχαμε πολύ περισσότερα χρήματα και έργα στην αγορά. Επίσης αν υπήρχε η μέριμνα σε επίπεδο περιφερειακό για καλύτερες χρηματοδοτήσεις στον νομό από το ταμείο της περιφέρειας Β. Αιγαίου, θα ήταν πολύ καλύτερα. Το παράπονό μου είναι ότι ενώ ήμουν συνεχώς στα Υπουργεία, στις υπηρεσίες πιέζοντας και επιτυγχάνοντας χρηματοδοτικές εγκρίσεις -χωρίς καμιά προκατάληψη για την πολιτική ταυτότητα του ωφελουμένου (οι πιο πολλοί ήταν παράγοντες της Νέας Δημοκρατίας)- υπήρχε μια μικροψυχία, απόκρυψη ακόμα και σφετερισμός της δουλειάς μου, ενώ ακόμα και μερικά ΜΜΕ έδειχναν μια κάποια, ας πούμε, προσπάθεια υποβάθμισης της καλής είδησης. Σαν να μην έπρεπε να μαθευτεί τίποτα καλό.
Έχω την τιμή στο Νομό μας να μην έχω κάνει επιλογές με βάση πολιτικά φρονήματα. Ελπίζω όσα καταφέραμε να εξασφαλίσουμε για τα νησιά μας να συνεχιστούν χωρίς προκαταλήψεις και μικροιδιοτέλειες. Σε αυτό θα είμαι αυστηρός.
Νομίζω ότι διεκδίκησα και προσπάθησα να βοηθήσω σε ένα κλίμα ελευθερίας και μη φανατισμού. Μου αρέσει πολύ η ανεπιτήδευτη παρέα αλλά δεν με ενδιέφερε να φωτογραφίζομαι σε κάθε τι που κάνω. Ένας δημοσιογράφος του εαυτού μου. Με ενδιέφερε και θα εξακολουθεί να με ενδιαφέρει το καθαρό μάτι στους ανθρώπους.
Στη γραφειοκρατία, που πολλοί αυταπατήθηκαν θεωρώντας ότι θα «εξαφανίζονταν» στα χρόνια της Πληροφορικής, της ταχύτητας και του Διαδικτύου, έχετε αναφερθεί αρκετές φορές σε ραδιοφωνικές μας συζητήσεις. Λύσατε ποτέ την εξίσωση; Βρήκατε απάντηση στο γιατί υπάρχει, ζει και βασιλεύει;
Η γραφειοκρατία δεν λύνεται γιατί είναι «κερδοφόρος». Κερδίζει και αυτός που εμποδίζει και αυτός που επιταχύνει. Πρέπει κανείς να λύσει ένα πρόβλημα, μια βλάβη, με την μηχανή σε λειτουργία. Επομένως πρέπει να συνεχίσει να εξυπηρετείται ο πολίτης και παράλληλα να διορθώνεται ο μηχανισμός εξυπηρέτησης ή να μη φρακάρει ή στυλώσει τα πόδια ο χειριστής. Μέχρι τώρα έχουν χάσει όλες οι κυβερνήσεις. Κάθε απόφαση είναι πολυπαραγοντική. Πρέπει να πάει στην τάδε διεύθυνση, μετά στην δείνα, μετά στην αποκεντρωμένη, μετά στο γραφείο υπουργού, να κοιμηθεί γλυκά ο φάκελος στο ράφι, να ανασυρθεί όταν πας και πιέσεις ή τον αναζητήσεις. Οι πολίτες έχουν μάθει ότι μπορούν να το αναθέσουν στο βουλευτή ο οποίος μπορεί να παρέμβει νομοθετικά με μια πρόταση τροπολογίας, αλλά δεν μπορεί να κάνει τον διεκπεραιωτή εγγράφων. Το έκανα όμως εξ ανάγκης. Γιατί οι πολίτες είναι φοβισμένοι και άοπλοι.
Τι είναι αυτό που σας έλειψε περισσότερο στα χρόνια των κοινοβουλευτικών εδράνων;
Η επαφή με την οικογένειά μου, τους φοιτητές μου, τους συναδέλφους καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες. Είχα όμως πάντα φίλους καρδιακούς, αδελφούς, στις πιο δύσκολες στιγμές. Ανθρώπους που δεν ζήτησαν τίποτα που δεν περίμεναν τίποτα. Αποθησαυρίζει κανείς όχι μόνο με τις προσφορές αλλά και με τις απώλειες.
Τι σας ενόχλησε περισσότερο αυτή την περίοδο; Οι σχέσεις μεταξύ συναδέλφων βουλευτών; Ίσως κάποιοι υπουργοί; Θυμάμαι, για το μείζον θέμα του μεταναστευτικού-προσφυγικού ζητήματος, ότι, με τον τότε υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής κ. Γιάννη Μουζάλα, δεν είχατε και τις καλύτερες σχέσεις.
Γενικά είχα πολύ καλές σχέσεις με τους περισσότερους συναδέλφους. Με τον κ. τ. υπουργό είχα διαφωνίες με τις πολιτικές για το προσφυγικό, όχι αντιπάθεια. Όπως φαίνεται και από τις επίκαιρες ερωτήσεις μου στους Υπουργούς και από τις επιστολές στον Πρωθυπουργό και τον Επίτροπο κ. Αβραμόπουλο, επίσης την επίσκεψή μου στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για το ίδιο θέμα, αλλά και από τις απαντήσεις τους, όπως επίσης φαίνεται από τις αοριστίες και ασάφειες στις θέσεις των αντιπολιτευόμενων πολιτικών ή φιλοδοξούντων, το τεράστιο πολυεθνικό πρόβλημα του προσφυγικού δεν έχει εύκολες λύσεις. Έχουν διαμορφωθεί τεράστια συμφέροντα, οικονομικά, πολιτικά, γεωστρατηγικά που προϋποθέτουν μεγάλες συναινέσεις, διεθνείς συνέργειες και αλλά και αναθεμελίωση δικαιικών και οργανωτικών πειθαρχιών.
Με τον π. Πρωθυπουργό και Πρόεδρο του κόμματός σας, είχατε καλή συνεργασία, όταν απαιτήθηκε; Υπήρξαν στιγμές διαφωνίας;
Καλή και τίμια συνεργασία, ακριβώς γιατί μπορούμε να διαφωνούμε, αλλά και να καταλαβαίνουμε ο ένας τις ευαισθησίες και τις προσωπικές αρχές του άλλου.
Έγιναν ατέλειωτες συζητήσεις, ακόμη και με ένταση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για την εμπλοκή σας στο να προχωρήσει, και τελικώς να επιτευχθεί, η δημιουργία 2 Δήμων στη Σάμο. Κατηγορηθήκατε πως πιέσατε τον μέχρι πρόσφατα υπουργό Εσωτερικών κ. Χαρίτση ώστε να δημιουργήσετε θετική εικόνα στους συμπατριώτες μας, της δυτικής Σάμου, προς το πρόσωπό σας.
Όντως προσπάθησα -δεν πίεσα, έπεισα- θεωρώντας στρατηγική αν και μερική την μεταρρύθμιση του Καλλικράτη. Μετά από λίγο χρόνο που θα εμπεδωθεί, θα βελτιώσει πιστεύω, τις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τον πολίτη και θα ανακτηθεί η αποκέντρωση που είχε παντελώς χαθεί. Πολλοί δεν το καταλαβαίνουν μέσα από τοπικισμούς ή εγωισμούς, αλλά η Σάμος έχει μόνο να ωφεληθεί. Θα διεκδικεί πολύ περισσότερα χρήματα από την Περιφέρεια αφού πολλαπλασιάζονται οι διεκδικητές και οι δικαιούμενοι και επίσης μοιράζεται το βάρος των υποχρεώσεων. Οι κατηγορίες είναι ανόητες και κοντόφθαλμες γιατί αυτοί που τις διατυπώνουν προσπαθούν να ερμηνεύσουν την δουλειά μου με βάση μικροπολιτικές επιδιώξεις. Εγώ δεν δίστασα να συγκρουστώ όπου έπρεπε και με όποιον έπρεπε, με βάση μακροπρόθεσμες και όχι βραχυχρόνιες στοχεύσεις. Απόδειξη της καθαρότητας της άποψής μου είναι ότι δεν επαναδιεκδικώ τρίτη στη σειρά θητεία, άρα ουδείς μπορεί να με κατηγορήσει για εκλογικίστικη στόχευση. Είναι απλό. Η παράδοση της Σάμου είναι η πολυμερής ανάπτυξη. Διαφορετικά παραγωγικά χαρακτηριστικά, επιβάλουν πολύμορφη αυτοδιοικητική οργάνωση. Η αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση πρέπει να «ακούει», να παρακολουθεί, αυτό που η παραγωγική ταυτότητα του τόπου επιβάλει. Δεν μπορεί να έχουμε, διαφορετικά μοντέλα ανάπτυξης, αποκεντρωμένα και να τα τσουβαλιάζουμε σε ένα συνθλιπτικό και ανεπαρκές αυτοδιοικητικό περιτύλιγμα. Το πρόβλημα της κακής συνεργασίας Δήμου-Περιφέρειας το πληρώσαμε. Πρέπει στις νέες συνθήκες με νέους αυτοδιοικητικούς σχηματισμούς και πρόσωπα να γίνει μια νέα αρχή. Υπάρχουν τεράστια ποσά που έχουν εξασφαλιστεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην περιφέρεια. Πρέπει να πάνε στο λαό με χρήσιμα έργα και όχι σε υπερχρεωμένους μόνιμους «κολλητούς». Η αποκέντρωση είναι μεγαλύτερη εγγύηση συλλογικών αποφάσεων.
Τελικά, αφού διαβάσαμε έκπληκτοι το κείμενο της ανακοίνωσής σας για μη συμμετοχή, ως υποψηφίου βουλευτή, στις εκλογές της7ης Ιουλίου, τι μέτρησε περισσότερο στην τελική σας απόφαση; Γιατί, χρονικά, δεν τολμήσατε να εκφράσετε αυτή την απόφαση; Υπενθυμίζω ότι ήδη είχε ανακοινωθεί το ψηφοδέλτιο της Σάμου με το δικό σας όνομα και των συνυποψηφίων Ειρήνης Γαγλία και Νίκου Κακλαμάνη; Μήπως υπήρξαν και άλλοι λόγοι πέραν αυτών που αναφέρατε;
Στη δήλωσή μου αλλά και τη συνέντευξή μου «στα Νέα», τα έχω πει όλα. Εξάλλου η έκπληξη είναι στοιχείο πολιτικής κουλτούρας.
Επιτρέψτε μου να φύγουμε από τα στενά όρια της πολιτικής εντός Κοινοβουλίου. Ας περάσουμε σε άλλες «πολιτικές» κινήσεις. Διαβάζω τα κείμενά σας και θέλω να ρωτήσω πότε ξεκίνησε αυτή η σχέση με τον γραπτό λόγο. Διότι, συμφωνώντας ή διαφωνώντας κάποιος με το περιεχόμενο των κειμένων, σίγουρα δεν μπορεί να προσπεράσει το γεγονός ότι έχετε άριστη σχέση με τη γλώσσα. Αλήθεια, σας στενοχωρεί η λεκτική «φτώχεια»;
Διδάσκεται στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο ως αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Θα ήθελα να μου πείτε πως βλέπετε να εξελίσσεται η κατάσταση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε σε έναν δρόμο που οδηγεί στο «χτίσιμο» γραφείων πρυτάνεων και καθηγητών. Ως πότε ποια θα αποδεχόμαστε τέτοιες καταστάσεις;
Είναι άδικο για τα ιδρύματα να προβάλλεται μόνο αυτή η εικόνα τους. Το τεράστιο ερευνητικό έργο, οι διπλωματικές, η διεθνής απήχηση, χάνονται απ’ την προβολή της παραβατικότητας. Ο δημόσιος χώρος (και τα ιδρύματα είναι δημόσιος χώρος), αντιμετωπίζεται ανταγωνιστικά απ τους πολίτες. Σκεφτείτε συνολικά, πως φερόμαστε στην γη μας, στις πόλεις μας, στην αρχιτεκτονική κληρονομιά μας.
Αν κάποια στιγμή η κόρη σας θελήσει να ασχοληθεί με την πολιτική, τι θα την συμβουλεύατε;
Να κάνει αυτό που αισθάνεται, ζυγίζοντας και το τίμημα.
Έχει αποτελέσει «οδηγό» ο πατέρας, που δεν είναι κοντά μας πια, σε διαφορετικές στιγμές;
Φυσικά. Είχα έντονη σχέση μαζί του, αγαπητική και ανταγωνιστική. Αισθανόμουνα ότι ποτέ δεν έκανα αυτό που θα του έδινε χαρά. Ακολούθησα διαφορετικούς δρόμους, αλλά αυτή η μορφή μεταφορικής «πατροκτονίας», τελικά ισορρόπησε την σχέση μας. Βέβαια όταν αναφέρεται κανείς στον Αλέξη πρέπει να γνωρίζει ότι χωρίς την αθέατη συμβολή της μάνας μας δεν θα ήταν, αυτός που ήταν. Το ίδιο συμβαίνει με πολλές προσωπικότητες της πολιτικής, της τέχνης. Εξαφανίζονται οι αθέατες, μοναχικές γυναίκες που στήριζαν και συχνά υπήρχαν δια των άλλων, των παιδιών, των συζύγων. Η ιστορία είναι άδικη και μονομερής.
Ποια είναι μια ιδανική στιγμή για τον Δημήτρη Σεβαστάκη; Η στιγμή που, ίσως, αυτά που φέρνει το βίωμά της, αισθανθείτε πως θα ήταν συνετό, γιατί όχι, να σταματήσει ο χρόνος.
Η στιγμή που θα επικυρώσω την πίστη μου μέσα από την αγάπη. Σε μια τέτοια πληρότητα μπορείς να προσφέρεις, μπορείς να συγχωρείς και αισθάνεσαι στιγμιαία, αιώνιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου