Ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία με αφορμή και τις πρόσφατες κινητοποιήσεις των αλιέων για τις κυβερνητικές αποφάσεις που οδηγούν σε περαιτέρω υποβάθμιση και γραφειοκρατία στον κλάδο. Παρακάτω το πλήρες περιεχόμενο της ανακοίνωσης.
«Η αλιεία αποτελεί έναν βασικό και ιδιαίτερης σημασίας παραγωγικό κλάδο της χώρας μας, µε υπαρκτά προβλήµατα, αλλά και ισχυρό κοινωνικοοικονοµικό και περιβαλλοντικό αποτύπωµα, κυρίως για τις παράκτιες και νησιωτικές περιοχές. Ο ελληνικός στόλος αποτελείται κυρίως από µικρού µεγέθους, οικογενειακού χαρακτήρα σκάφη, τα οποία χρησιµοποιούν παραδοσιακό εξοπλισµό. Επιπλέον, οι επενδύσεις είναι περιορισµένες, ενώ ο µέσος όρος ηλικίας των σκαφών αυξάνεται. Αυτό το περιβάλλον αφήνει περιορισµένα περιθώρια για νέες και καινοτόµες τεχνικές, όχι µόνο για µικρούς αλιείς, αλλά και για τα µεγάλα σκάφη, από τη στιγµή που και τα τελευταία αντιµετωπίζουν κόστη που τρέχουν µε υψηλούς ρυθµούς.
Συνοψίζοντας τα βασικά προβλήματα της ελληνικής αλιείας, σήμερα, εστιάζονται στα εξής σημεία:
1. Στην απουσία «Εθνικής Στρατηγικής για την αλιεία».
2. Στο υψηλό κόστος εισροών και ιδιαίτερα τη μεγάλη αύξηση των τιμών των καυσίμων.
3. Στη μείωση των αλιευμάτων, ως συνέπεια της κλιματικής κρίσης (λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας των θαλασσών) και της παράνομης αλιείας από άλλες χώρες, που δεν υποχρεούνται να ακολουθούν την ενωσιακή νοµοθεσία και τις απαγορεύσεις που αυτή επιτάσσει (όπως η Τουρκία).
4. Στη μεγάλη έλλειψη ειδικευμένου εργατικού προσωπικού, καθώς και στην έλλειψη νέων επαγγελματιών.
5. Στην κυριαρχία των χωροκατακτητικών ψαριών (π.χ. ψάρι-φούσκα, λαγοκέφαλος) και την αύξηση του πληθυσμού των θαλάσσιων θηλαστικών, που προκαλούν ζημιές στα αλιευτικά εργαλεία και μειώνουν τον πληθυσμό των υπόλοιπων θαλασσινών ειδών.
6. Στην εμφάνιση της ιογενούς εγκεφαλοπάθειας, που πλήττει κυρίως ψάρια της οικογένειας Serranidae (λαβράκια, ροφοί, στήρες και σφυρίδες).
7. Στην υποστελέχωση των κρατικών υπηρεσιών αλιείας.
8. Την υπονόμευση της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης των αλιέων από το Νόμο 4015/2011, που κατάργησε τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις δεύτερου και τρίτου βαθμού.
Στα παραπάνω προβλήματα ήλθαν να προστεθούν και οι συνέπειες από την εφαρμογή της Υπουργικής Απόφασης Αριθμ. 65/23344/2024 (ΦΕΚ 789/Β/2-2-2024), για τη «Ρύθμιση συμπληρωματικών μέτρων εφαρμογής των ενωσιακών διατάξεων του Κοινοτικού Συστήματος Ελέγχου της αλιείας ως προς τη ζύγιση αλιευτικών προϊόντων κατά την εκφόρτωση». Η ΥΑ αυτή, κατά τους συντάκτες της, ορίζει συμπληρωματικά μέτρα για την εφαρμογή των ενωσιακών διατάξεων της αλιευτικής νομοθεσίας για την Κοινή Οργάνωση Αγοράς και για το ενωσιακό σύστημα ελέγχου τήρησης των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, αναφορικά με θέματα ζύγισης αλιευτικών προϊόντων κατά την εκφόρτωση πριν από την αποθήκευση, μεταφορά ή πώληση και ρυθμίζει τον έλεγχο εφαρμογής των διατάξεων και τις κυρώσεις που επιβάλλονται στις περιπτώσεις μη συμμόρφωσης.
Συνοψίζοντας τα βασικά προβλήματα της ελληνικής αλιείας, σήμερα, εστιάζονται στα εξής σημεία:
1. Στην απουσία «Εθνικής Στρατηγικής για την αλιεία».
2. Στο υψηλό κόστος εισροών και ιδιαίτερα τη μεγάλη αύξηση των τιμών των καυσίμων.
3. Στη μείωση των αλιευμάτων, ως συνέπεια της κλιματικής κρίσης (λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας των θαλασσών) και της παράνομης αλιείας από άλλες χώρες, που δεν υποχρεούνται να ακολουθούν την ενωσιακή νοµοθεσία και τις απαγορεύσεις που αυτή επιτάσσει (όπως η Τουρκία).
4. Στη μεγάλη έλλειψη ειδικευμένου εργατικού προσωπικού, καθώς και στην έλλειψη νέων επαγγελματιών.
5. Στην κυριαρχία των χωροκατακτητικών ψαριών (π.χ. ψάρι-φούσκα, λαγοκέφαλος) και την αύξηση του πληθυσμού των θαλάσσιων θηλαστικών, που προκαλούν ζημιές στα αλιευτικά εργαλεία και μειώνουν τον πληθυσμό των υπόλοιπων θαλασσινών ειδών.
6. Στην εμφάνιση της ιογενούς εγκεφαλοπάθειας, που πλήττει κυρίως ψάρια της οικογένειας Serranidae (λαβράκια, ροφοί, στήρες και σφυρίδες).
7. Στην υποστελέχωση των κρατικών υπηρεσιών αλιείας.
8. Την υπονόμευση της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης των αλιέων από το Νόμο 4015/2011, που κατάργησε τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις δεύτερου και τρίτου βαθμού.
Στα παραπάνω προβλήματα ήλθαν να προστεθούν και οι συνέπειες από την εφαρμογή της Υπουργικής Απόφασης Αριθμ. 65/23344/2024 (ΦΕΚ 789/Β/2-2-2024), για τη «Ρύθμιση συμπληρωματικών μέτρων εφαρμογής των ενωσιακών διατάξεων του Κοινοτικού Συστήματος Ελέγχου της αλιείας ως προς τη ζύγιση αλιευτικών προϊόντων κατά την εκφόρτωση». Η ΥΑ αυτή, κατά τους συντάκτες της, ορίζει συμπληρωματικά μέτρα για την εφαρμογή των ενωσιακών διατάξεων της αλιευτικής νομοθεσίας για την Κοινή Οργάνωση Αγοράς και για το ενωσιακό σύστημα ελέγχου τήρησης των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, αναφορικά με θέματα ζύγισης αλιευτικών προϊόντων κατά την εκφόρτωση πριν από την αποθήκευση, μεταφορά ή πώληση και ρυθμίζει τον έλεγχο εφαρμογής των διατάξεων και τις κυρώσεις που επιβάλλονται στις περιπτώσεις μη συμμόρφωσης.
Πρακτικά, όμως, εισάγει μια σειρά από ρυθμίσεις, που δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές συνθήκες, αλλά και στις ανάγκες των αλιέων, οδηγώντας σε αδιέξοδο και απειλώντας τη βιωσιμότητα του αλιευτικού κόσμου της χώρας μας. Ενδεικτικά, οι επαγγελματίες αλιείς, σε εφαρμογή της Υπουργικής Απόφασης και της σχετικής υπ’ αριθ. Πρωτ. 389207/ 10-12-2024 Εγκυκλίου, οφείλουν:
· να ενημερώνουν τη λιμενική αρχή 4 ώρες πριν βγουν στο λιμάνι, για την ποσότητα και το είδος των αλιευμάτων τους και
· να ζυγίζουν τα αλιεύματά τους σε πιστοποιημένη ζυγαριά, το κόστος των οποίων είναι ιδιαίτερα υψηλό και να τα τοποθετούν σε ξεχωριστά ιχθυοκιβώτια ανά είδος.
Σε αντίθετη περίπτωση, προβλέπεται η επιβολή ποινών, μέσω μοριοδότησης, για όσους αλιείς δεν συμμορφωθούν με τα ανωτέρω, με κίνδυνο να χαθεί ακόμα και η άδεια άσκησης επαγγέλματος των αλιέων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αντιλαμβανόμενος την αγωνία του αλιευτικού κόσμου της χώρας, που κάνει λόγο για μέτρα που εξοντώνουν την αλιευτική δραστηριότητα, προς όφελος των συμφερόντων της «βιομηχανικής» αλιείας και ωθούν εκτός κλάδου μεγάλη μερίδα των αλιέων, δεσμεύεται να διεκδικήσει, σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, τη μέγιστη δυνατή μείωση της οικονομικής επιβάρυνσης των αλιέων από τις απαιτήσεις της Υπουργικής Απόφασης Αριθμ. 65/23344/2024.
Ταυτόχρονα όμως, τόσο σε επίπεδο ελληνικού όσο και ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δεσμεύεται να εργαστεί για την ανάπτυξη πιο ευέλικτων και πιο αποτελεσματικών μηχανισμών στήριξης της ελληνικής αλιείας, διεκδικώντας:
· Εκπόνηση μιας ολιστικής «Εθνικής Στρατηγικής για την αλιεία», για τη βιωσιμότητα, την ανθεκτικότητα και την ανασύσταση της ελληνικής αλιευτικής παραγωγής και για την αξιοπρεπή διαβίωση των Ελλήνων αλιέων.
· Επαναδιατύπωση, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, των Κανονισμών 1005/2008, 1224/2009, 404/2011 και 1380/2013, με τρόπο που να ενσωματώνουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ελληνικής παράκτιας αλιείας.
· Αποζημιώσεις των αλιέων, λόγω των ζημιών που προκαλούν τα χωροκατακτητικά είδη και εφαρμογή ενισχυτικών προγραμμάτων, εναντίον της εξάπλωσης των χωροκατακτητικών ειδών, που επηρεάζουν αρνητικά τη βιωσιμότητα της αλιείας.
· Μέτρα αντιμετώπισης των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής για να προστατευτεί η βιοποικιλότητα και να αντιμετωπιστεί η μείωση του πληθυσμού των ψαριών.
· Μέτρα προστασίας των αλιέων στα θαλάσσια σύνορα από την υπεραλίευση.
· Τροποποίηση του Νόμου 4015/2011, ώστε να διασφαλιστεί η δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια συνδικαλιστική εκπροσώπηση των παράκτιων αλιέων.
· Διεκδίκηση μιας Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ), με σεβασμό στις απαιτήσεις των ιχθυοπληθυσμών, των οικοσυστημάτων και του περιβάλλοντος, προς όφελος της μικρομεσαίας και παράκτιας αλιείας και για τη διασφάλιση της επισιτιστικής ασφάλειας.»
Ταυτόχρονα όμως, τόσο σε επίπεδο ελληνικού όσο και ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δεσμεύεται να εργαστεί για την ανάπτυξη πιο ευέλικτων και πιο αποτελεσματικών μηχανισμών στήριξης της ελληνικής αλιείας, διεκδικώντας:
· Εκπόνηση μιας ολιστικής «Εθνικής Στρατηγικής για την αλιεία», για τη βιωσιμότητα, την ανθεκτικότητα και την ανασύσταση της ελληνικής αλιευτικής παραγωγής και για την αξιοπρεπή διαβίωση των Ελλήνων αλιέων.
· Επαναδιατύπωση, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, των Κανονισμών 1005/2008, 1224/2009, 404/2011 και 1380/2013, με τρόπο που να ενσωματώνουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ελληνικής παράκτιας αλιείας.
· Αποζημιώσεις των αλιέων, λόγω των ζημιών που προκαλούν τα χωροκατακτητικά είδη και εφαρμογή ενισχυτικών προγραμμάτων, εναντίον της εξάπλωσης των χωροκατακτητικών ειδών, που επηρεάζουν αρνητικά τη βιωσιμότητα της αλιείας.
· Μέτρα αντιμετώπισης των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής για να προστατευτεί η βιοποικιλότητα και να αντιμετωπιστεί η μείωση του πληθυσμού των ψαριών.
· Μέτρα προστασίας των αλιέων στα θαλάσσια σύνορα από την υπεραλίευση.
· Τροποποίηση του Νόμου 4015/2011, ώστε να διασφαλιστεί η δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια συνδικαλιστική εκπροσώπηση των παράκτιων αλιέων.
· Διεκδίκηση μιας Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ), με σεβασμό στις απαιτήσεις των ιχθυοπληθυσμών, των οικοσυστημάτων και του περιβάλλοντος, προς όφελος της μικρομεσαίας και παράκτιας αλιείας και για τη διασφάλιση της επισιτιστικής ασφάλειας.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου